श्रीमद्रहस्यत्रयसारे चरमश्लोकाधिकारः Part 1
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे चरमश्लोकाधिकारः ॥ 29.1 य उपनिषदामन्ते यस्मादनन्तदयांबुधेः त्रुटितजनताशोकश्श्लोकस्स्वयं समजायत । तमिह विधिना कृष्णं धर्मं प्रपद्य सनातनं शमितदुरिताश्शंकातङ्कत्यजस्सुखमास्महे ॥ ६६ ॥ 29.2 दुर्विज्ञानैर्नियमगहनैर्दूरविश्रान्तिदेशैः बालानर्हैबहुभिरयनैश्शोचतान्नस्सुपन्थाः । निष्प्रत्यूहं निजपदमसौ नेतुकामस्स्वभूम्ना सत्पाथेयं किमपि विदधे सारथिस्सर्वनेता ॥ ६७ ॥ 29.3 ஒண்டொடியாள் திருமகளுந்தானுமாகி யொருநினைவா லீன்ற வுயிரெல்லாமுய்ய வண்டுவரை நகர் வாழ வசுதேவற்காய் மன்ன வர்க்குத்தேர்ப்பாகனாகி நின்ற தண்டுளவமலர்மார்பன் றானே சொன்ன தனித்தரும ந்தானெமக்காய்த் தன்னை […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे द्वयाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे द्वयाधिकारः ॥ 28.1 आकर्णितो वितनुते कृतकृत्यकक्ष्या- माम्रेडितो दिशति यश्च कृतार्थभावम् । प्रत्यूषतां भजति संसृतिकाळरात्रेः पद्मासहायशरणागतिमन्त्र एषः ॥ ६४ ॥ 28.2 திருमन्त्रத்தில் मध्यमपदத்திலாर्थமாகவாதல் शाब्दமாகவாதல் சொன்ன उपायविशेषத்தையும் இதின் फलமாக तृतीयपदத்திற் சொன்ன पुरुषार्थविशेषத்தையும் विशदமாக प्रकाशिப்பிக்கிறது द्वयம். இது कठवल्लिயிலே பிரியவோதிச் சேர்த்தनुसन्धिக்க विधिக்கையாலும் भगवच्छास्त्रத்திலே श्रीप्रश्नसंहितादिகளிலே वर्णोद्धारादिகளும் பண்ணி प्रतिपादिக்கையாலும் श्रुतिमूलமான तांत्रिकमन्त्रம். 28.3 இத்தை पूर्वाचार्यवाक्यமென்று சிலர் சொன்னதுவும் आप्तருपदेशिத்தாரென்றா दरिக்கைக்காகவாதல் परमाचार्यனான […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मूलमन्त्राधिकारः Part 2
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मूलमन्त्राधिकारः ॥ (Continued) 27.61 வாய் स्वयं भोग्यதையாலே उपेयமுமாய் ‘‘विष्ण्वाधारं यथाचैतत् त्रैलोक्य समुपस्थितं’’(விஷ்ணுபுராணம் 2-13-2), ‘‘यो लोकत्रयमाविश्य बिभर्त्यव्यय ईश्वर’’(கீதை 15-17) इत्यादिகளிற்படியே आधारமுமாயிருக்கிறபடி சொல்லப்பட்டது. எங்ஙனேயென்னில்; ‘‘इण् गतौ’’ என்கிற धातुவிலே ‘‘ईयते अनेन’’ என்று अयनशब्दத்தில் करणव्युत्पत्तिயாலே ईश्वरனுपायமாயும், ‘‘ईयतेऽसौ’’ என்கிற कर्मव्युत्पत्तिயாலே उपेयமாயும், ‘‘ईयते अस्मिन्’’ என்கிற अधिकरणव्युत्पत्तिயாலே आधारமாயுந்தோற்றுகிறான். ‘‘अय पय गतौ’’ என்கிற अयति धातुவிலும் இவ்வयनपदம் निष्पन्नமாம். இவ்வுपायत्वोपेयत्वादिகளுக்குपयुक्तமான सौलभ्यமும் परत्वமுமிங்கே […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मूलमन्त्राधिकारः Part 1
|| श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मूलमन्त्राधिकारः ॥ 27.1 तारं पूर्वं तदनु हृदयं तच्च नारायणाये- त्याम्नायोक्तं पदमवयतां सार्धमाचार्यदत्तम् । अङ्गीकुर्वन्नलसमनसामात्मरक्षाभरन्नः क्षिप्रं देवः क्षिपतु निखिलान् किङ्करैश्वर्यविघ्नान् ॥ ५९ ॥ 27.2 कल्याणमावहतु कार्तयुगं स्वधर्मं प्रख्यापयन् प्रणिहितेषु नरादिकेषु । आद्यं कमप्यधिगतो रथमष्टचक्रं बन्धुस्सतां बदरिकाश्रमतापसो नः ॥ ६०॥ 27.3 यदन्तस्थमशेषेण वाङ्मयं वेदवैदिकं । तस्मै व्यापकमुख्याय मन्त्राय महते नमः ॥ ६१ ॥ इह मूलमन्त्रसंवृतमर्थमशेषेण […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रभावरक्षाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रभावरक्षाधिकारः ॥ 26.1 शिलादेः स्त्रीत्वादिर्विपरिणतिरस्त्वद्भुतमिदं ततोप्येतच्चित्रं यदुत दहनस्यैव हिमता । तृणस्यैवास्त्रत्वं रिपुषु निहतेरेव हितता पदत्रेणैवेह त्रिभुवनपरित्राणमिति च ॥ ५७ ॥ 26.2 उपायप्रभावव्यवस्थै சொன்னோம்; இனிமேல் उपायप्रभावத்தை सङ्कुचितமாகப் பார்த்துவருந் தப்புகள் परिहरिக்கிறோம். ‘‘अत्युत्कटैः पुण्यपापैरिहैव फलमश्नुते’’(விஹகேந்த்ரஸம்ஹிதை) என்கிற கணக்கிலே ‘‘उपायभक्तिः प्रारब्धव्यतिरिक्ताघनाशिनी । साध्यभक्तिस्तु सा हन्त्री प्रारब्धस्यापि भूयसी’’() என்கையாலே प्रारब्धங்களையுங்கூடவமுக்கித் தன் 26.3 फलத்தைக்கொடுக்கவற்றான प्रपत्तिயைப்பண்ணினவனுக்கு विद्यान्तरन्यायத்தாலே उत्तरपूर्वाघங்களும் இவ்विद्यैக்குத் தன்னேற்றமான सामर्थ्यத்தாலே […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रभावव्यवस्थाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रभावव्यवस्थाधिकारः ॥ 25.1 स्वरूपं यद्यादृग्गुणविभवलीलादि च विभो स्तदाज्ञासेतुश्च श्रुतिभिरवसेयं तदखिलम् । तथा तद्भक्तानां तदुपसदनादेश्च महिमा यथाधीतं सद्भिर्यतिपतिमुखैरद्ध्यवसितः ॥ ५५ ॥ 25.2 இப்படி द्वयத்தில் द्वितीयान्तपदங்களாலே प्रकाशितமான सिद्धोपायविषयமாகவும் आख्यातपदத்தாலே சொல்லப்பட்ட साध्योपायविषयமாகவும் பிறக்கும் व्याकुलங்கள் शमिப்பிக்கும் வழி காட்டினோம். இவ்வுपायप्रभावविषयமாக प्रमाणங்கள் காட்டினவளவுக்கு ஏற நினைத்துங் குறைய நினைத்தும் வருங் கலக்கங்கள் शमिப்பிக்கவேணும். ‘‘आस्फोटयन्ति पितरः प्रणृत्यन्ति पितामहाः । वैष्णवो नः कुले जातस्सनस्सन्तारयिष्यति’’(வராஹபுராணம்) […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साध्योपायशोधनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साध्योपायशोधनाधिकारः ॥ 24.1 यथाधिकरणं प्रभुर्यजनदानहोमार्चना- भरन्यसनभावनाप्रभृतिभिस्समाराधितः । फलं दिशति देहिनामिति हि संप्रदायस्थितिः श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिर्नयवतीभिराभाति नः ॥ ५३ ॥ 24.2 இப்படி सर्वज्ञமாய், सर्वशक्तिயாய், परमकारुणिकமாய், सर्वशेषिயாய், सपत्नीकமாய், सर्वलोकशरण्यமான सिद्धोपायविशेषந்தெளிந்தாலும் ‘‘आरोग्यमिन्द्रियौल्बण्यमैश्वर्यंशत्रुशालिता । वियोगो बान्धवैरायुः किं तद्येनात्र तुष्यति’’() என்கிறபடியே विवेकமில்லாதார்க்கு गुणமாய்த் தோற்றினவையும் दोषமானபடி கண்டு संसारवैराग्यம் पूर्णமானாலும், ‘‘परमात्मनि यो रक्तः’’(பார்ஹஸ்பத்யஸ்ம்ருதி) என்கிறபடியே प्राप्यरुचिயுண்டானாலும், ‘‘महता पुण्यपण्येन क्रीतेयं कायनौस्त्वया । प्राप्तुं दुःखोदधेः […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सिद्धोपायशोधनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सिद्धोपायशोधनाधिकारः ॥ 23.1 युगपदखिलं प्रत्यक्षेण स्वतस्सततं विद रवधिदयादिव्योदन्वानशक्यविवर्जितः । जलधिसुतया सार्धं देवो जगत्परिपालयन् परमपुरुषस्सिद्धोपायः प्रतीष्टभरस्सताम् ॥ ५१ ॥ 23.2 अनादिकालம் संसरिத்துப்போந்த क्षेत्रज्ञன் अवसरप्रतीக்ஷையான भगवत्कृपैயாலே புரிந்து समीचीनशास्त्रमुखத்தாலே तत्त्वहितपुरुषार्थங்களைத் தெளிந்து, मुमुक्षुவாய் स्वाधिकारानुरूपமாயிருப்பதொருவுपायविशेषத்தை परिग्रहिத்து, कृतकृत्यனாய், தன் निष्ठैயைத் தெளிந்து, அதுக்கनुरूपமாகவிங்கிருந்த நாள் यथाशास्त्रं निरपराधமாகப்பண்ணும் कैङ्कर्यरूपपुरुषार्थமிருக்கும்படியும், शरीरपातानन्तरमर्चिरादि- 23.3 गतिயாலே अप्राकृतदेशविशेषத்திலே சென்றால் இவனுக்கनवच्छिन्नभगवदनुभव-परीवाहமாக வரும் परिपूर्णकैङ्कर्यरूपपरमपुरुषार्थसिद्धिயிருக்கும்படியுஞ் சொன்னோம். இவ்வर्थங்களில் ज्ञातव्यतमமான सिद्धोपायத்தைப்பற்றவும் साद्ध्योपायविषयமாகவும் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परिपूर्णब्रह्मानुभवाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परिपूर्णब्रह्मानुभवाधिकारः ॥ २२ ॥ 22.1 वितमसि पदे लक्ष्मीकान्तं विचित्रविभूतिकं सचिवगमितस्संपद्याविर्भवत्सहजाकृतिः । स्फुटतदपृथक्सिद्धिस्सिद्ध्यद्गुणाष्टकतत्फलो भजति परमं साम्यं भोगे निवृत्तिकथोज्झितम् ॥ ४८ ॥ 22.2 இக் गतिविशेषத்தாலே சென்றவனுடைய परिपूर्णब्रह्मानुभवமிருக்கும்படி யெங்ஙனேயென்னில்; ‘அனைத்துலகுமுடையவரவிந்தலோசன னைத்தினைத்தனையும் விடாள்'(திருவாய்மொழி 6-7-12.) इत्यादिகளிற்படியே सर्वदेश सर्वकाल सर्वावस्थैகளிலும் सर्वेश्वरனை अनन्तங்களான विग्रहगुण विभूतिचेष्टितங்களிலொன்றுங்குறையாமே निरतिशयभोग्यமாக विषयीकरिத்துக்கொண்டிருக்கும். இவ்வनुभवம் ईश्वरனுக்கு மிவனுக்குமत्यन्ततुल्यமாகையாலே परमसाम्यஞ்சொல்லுகிறது. 22.3 உணர்முழுநல'(திருவாய்மொழி 1-1-2.) மென்றும், ‘‘निरस्तातिशयाह्लादसुखभावैकलक्षणा । भेषजं भगवत्प्राप्तिरेकान्तात्यन्तिकी मता […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गतिचिन्तनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गतिचिन्तनाधिकारः ॥ २१ ॥ 21.1 ज्वलनदिवसज्योत्स्नापक्षोत्नरायणवत्सरान् पवनतपनप्रालेयांशून् क्रमादचिरद्युतिम् । जलधरपतिं देवाधीशं प्रजापतिमागत- स्तरति विरजां दूरे वाचस्ततः परमद्भुतम् ॥ ४६ ॥ 21.2 இப்படி मूर्धन्यनाडिயிலே प्रवेशितனான मुमुक्षुவை स्थूलशरीरமாகிற ब्रह्मपुरத்தினின்றும் ब्रह्मनाडिயாகிற தலைவாசலாலே वत्सलனான हार्दன் வார்த்தை சொல்லக்கற்கிற मुखवश्यனான राजकुमारனை राजाவெடுத்துக்கொண்டு உலாவுமாப்போலே கொண்டு புறப்பட்டு, ‘மன்னுங்கடுங்கதிரோன் மண்டலத்தினன்னடுவுளன்னதோரில்லியினூடுபோ'(பெரிய திருமடல்) யென்றும், 21.3 தேரார் நிறைகதிரோன் மண்டலத்தைக் கீண்டுபுக்'(சிறிய திருமடல்.) கென்றும், ‘சண்டமண்டலத்தினூடுசென்”( திருச்சந்த விருத்தம் […]