திருமழிசைப்பிரான் அருளிச்செய்த
நான்முகன் திருவந்தாதி
தனியன்
(சீராமப்பிள்ளை அருளிச்செய்தது)
நாராயணன்படைத்தான்நான்முகனை* நான்முகனுக்கு
ஏரார்சிவன்பிறந்தானென்னுஞ்சொல்* – சீரார்
மொழி செப்பி வாழலாம் நெஞ்சமே!* மொய்பூ
மழிசைப்பரனடியேவாழ்த்து.
நான்முகனை நாராயணன் படைத்தான் * நான்முகனும்
தான் முகமாய்ச் சங்கரனைத் தான் படைத்தான் *- யான் முகமாய்
அந்தாதி மேலிட்டு அறிவித்தேன் ஆழ்பொருளைச் *
சிந்தாமல் கொண்மின் நீர் தேர்ந்து. 1
தேருங்கால் தேவன் ஒருவனே யென்று உரைப்பர் *
ஆருமறியார் அவன் பெருமை *- ஓரும்
பொருள் முடிவும் இத்தனையே எத்தவம் செய்தார்க்கும் *
அருள் முடிவது ஆழியான் பால். 2
பாலில் கிடந்ததுவும் பண்டரங்கம் மேயதுவும் *
ஆலில் துயின்றதுவும் ஆரறிவார்? *- ஞாலத்து
ஒரு பொருளை வானவர்தம் மெய்ப் பொருளை * அப்பில்
அருபொருளை யான் அறிந்தவாறு. 3. திருவரங்கம்,
திருப்பாற்கடல்
ஆறு சடைக் கரந்தான் அண்டர் கோன் தன்னோடும் *
கூறுடைய னென்பதுவும் கொள்கைத்தே *- வேறொருவர்
இல்லாமை நின்றானை எம்மானை * எப்பொருட்கும்
சொல்லானைச் சொன்னேன் தொகுத்து. 4
தொகுத்த வரத்தனாய்த் தோலாதான் மார்வம் *
வகிர்த்த வளை யுகிர் தோள் மாலே! *- உகத்தில்
ஒரு நான்று நீ யுயர்த்தி உள் வாங்கி * நீயே
அரு நான்கும் ஆனாய் அறி. 5
அறியார் சமணர் அயர்த்தார் பவுத்தர் *
சிறியார் சிவப்பட்டார் * செப்பில் – வெறியாய
மாயவனை மாலவனை மாதவனை ஏத்தாதார் *
ஈனவரே ஆதலால் இன்று. 6
இன்றாக நாளையே யாக * இனிச் சிறிதும்
நின்றாக நின்னருள் என் பாலதே *- நன்றாக
நான் உன்னை அன்றி இலேன் கண்டாய் * நாரணனே !
நீ யென்னை யன்றி யிலை. 7
இலை துணை மற்றென் னெஞ்சே ! ஈசனை வென்ற *
சிலை கொண்ட செங்கண்மால் சேரா *- குலை கொண்ட
ஈரைந்தலையான் இலங்கையை யீடழித்த *
கூரம்பனல்லால் குறை. 8
குறை கொண்டு நான்முகன் குண்டிகை நீர் பெய்து *
மறை கொண்ட மந்திரத்தால் வாழ்த்திக் *- கறை கொண்ட
கண்டத்தான் சென்னி மேலேறக் கழுவினான் *
அண்டத்தான் சேவடியை யாங்கு. 9
ஆங்காரவார மது கேட்டு * அழலுமிழும்
பூங்கார ரவணையான் பொன் மேனி *- யாம் காண
வல்லமே யல்லமே? மாமலரான் வார் சடையான் *
வல்லரே யல்லரே ? வாழ்த்து. 10
வாழ்த்துக வாய் காண்க கண் கேட்க செவி * மகுடம்
தாழ்த்தி வணங்குமின்கள் தண்மலரால் *- சூழ்த்த
துழாய் மன்னு நீள்முடி என் தொல்லை மால் தன்னை *
வழா வண் கைகூப்பி மதித்து. 11
மதித்தாய் போய் நான்கின் மதியார் போய் வீழ
மதித்தாய் * மதிகோள் விடுத்தாய்! *- மதித்தாய்
மடுக்கிடந்த மாமுதலை கோள் விடுப்பான் ஆழி
விடற்கு * இரண்டும் போயிரண்டின் வீடு. 12
வீடாக்கும் பெற்றி யறியாது * மெய் வருத்திக்
கூடாக்கி நின்றுண்டு கொண்டுழல்வீர்! *- வீடாக்கும்
மெய்ப் பொருள் தான் வேதமுதற் பொருள் தான் * விண்ணவர்க்கு
நற்பொருள் தான் நாராயணன். 13
நாராயணன் என்னை யாளி * நரகத்துச்
சேராமல் காக்கும் திருமால் தன் *- பேரான
பேசப் பெறாத பிணச் சமயர் பேசக் கேட்டு *
ஆசைப் பட்டு ஆழ்வார் பலர். 14
பல தேவரேத்தப் படி கடந்தான் பாதம் *
மலரேற விட்டிறைஞ்சி வாழ்த்த – வலராகில் *
மார்க்கண்டன் கண்ட வகையே வரும் கண்டீர் *
நீர்க்கண்டன் கண்ட நிலை. 15
நிலை மன்னும் என்னெஞ்சம் * அந்நான்று தேவர்
தலை மன்னர் தாமே மாற்றாகப் *- பல மன்னர்
போர் மாள வெங்கதிரோன் மாயப் பொழில் மறையத் *
தேராழியால் மறைத்தாரால். 16
ஆல நிழற் கீழ் அறநெறியை * நால்வர்க்கு
மேலை யுகத்துரைத்தான் * மெய்த் தவத்தோன் – ஞால
மளந்தானை ஆழிக் கிடந்தானை * ஆல் மேல்
வளர்ந்தானைத் தான் வணங்குமாறு. 17
மாறாய தானவனை * வள்ளுகிரால் மார்விரண்டு
கூறாகக் கீறிய கோளரியை *- வேறாக
ஏத்தி யிருப்பாரை வெல்லுமே * மற்றவரைச்
சாத்தி யிருப்பார் தவம். 18
தவம்செய்து நான்முகனால் பெற்ற வரத்தை *
அவஞ்செய்த ஆழியாய் அன்றே *- உவந்து எம்மைக்
காப்பாய் நீ காப்பதனை யாவாய் நீ * வைகுந்தம்
ஈப்பாயும் எவ்வுயிர்க்கும் நீ. 19
நீயே உலகெல்லாம் நின்னருளே நிற்பனவும் *
நீயே தவத் தேவ தேவனும் *- நீயே
எரிசுடரும் மால்வரையும் எண்திசையும் * அண்டத்து
இருசுடருமாய இவை. 20
இவையா ! பிலவாய் திறந்தெரி கான்ற *
இவையா ! எரிவட்டக் கண்கள் *- இவையா !
எரி பொங்கிக் காட்டும் இமையோர் பெருமான் *
அரி பொங்கிக் காட்டு மழகு. 21
அழகியான் தானே அரியுருவன் தானே *
பழகியான் தாளே பணிமின் *- குழவியாய்த்
தானே ழுலகுக்கும் தன்மைக்கும் தன்மையனே *
மீனாய் உயிரளிக்கும் வித்து. 22
வித்துமிட வேண்டுங் கொல்லோ? * விடை யடர்த்த
பத்தி யுழவன் பழம் புனத்து *- மொய்த்தெழுந்த
கார்மேக மன்ன கருமால் திருமேனி *
நீர்வானம் காட்டும் நிகழ்ந்து. 23
நிகழ்ந்தாய் பால் பொன் பசுப்புக் கார் வண்ணம் நான்கும்
இகழ்ந்தாய் இருவரையும் வீயப் *- புகழ்ந்தாய்
சினப் போர்ச் சுவேதனைச் சேனாபதியாய் *
மனப்போர் முடிக்கும் வகை. 24
வகையால் மதியாது மண்கொண்டாய் * மற்றும்
வகையால் வருவதொன் றுண்டே ? *- வகையால்
வயிரங் குழைத்துண்ணும் மாவலி தானென்னும் *
வயிர வழக்கொழித்தாய் மற்று. 25
மற்றுத் தொழுவார் ஒருவரையும் யானின்மை *
கற்றைச் சடையான் கரிக் கண்டாய் *- எற்றைக்கும்
கண்டு கொள் கண்டாய் கடல் வண்ணா ! * யான் உன்னைக்
கண்டு கொள்கிற்குமாறு. 26
மால் தான் புகுந்த மட நெஞ்சம் * மற்றதுவும்
பேறாகக் கொள்வனோ? பேதைகாள் ! *- நீறாடி
தான் காண மாட்டாத தாரகலச் சேவடியை*
யான் காண வல்லேற்கு இது. 27
இது விலங்கை யீடழியக் கட்டிய சேது *
இது விலங்கு வாலியை வீழ்த்ததுவும் *- இது விலங்கை
தானொடுங்க வில் நுடங்கத் தண்தாரி ராவணனை *
ஊனொடுங்க வெய்தா னுகப்பு. 28
உகப் புருவன் தானே ஒளி யுருவன் தானே *
மகப் புருவன் தானே மதிக்கில் *- மிகப்புருவம்
ஒன்றுக் கொன்று ஓசனையான் வீழ * ஒரு கணையால்
அன்றிக் கொண்டெய்தா னவன். 29
அவன் என்னை யாளி அரங்கத்து * அரங்கில்
அவன் என்னை யெய்தாமல் காப்பான் *- அவன் என்னது
உள்ளத்து நின்றான் இருந்தான் * கிடக்குமே
வெள்ளத் தரவணையின் மேல். 30 திருவரங்கம்
மேல் நான்முகன் அரனை யிட்ட விடு சாபம் *
தான் நாரணன் ஒழித்தான் தாரகையுள் *- வானோர்
பெருமானை ஏத்தாத பேய்காள் ! * பிறக்கும்
கரு மாயம் பேசின் கதை. 31
கதைப் பொருள் தான் * கண்ணன் திரு வயிற்றினுள்ள
உதைப்பளவு போது போக்கின்றி *- வதைப் பொருள் தான்
வாய்ந்த குணத்துப் படாதது * அடைமினோ
ஆய்ந்த குணத்தானடி. 32
அடிச் சகடம் சாடி அரவாட்டி* யானை
பிடித்தொசித்துப் பேய்முலை நஞ்சுண்டு *- வடிப்பவள
வாய்ப் பின்னை தோளிக்கா வல்லேற் றெருத் திறுத்துக் *
கோப்பின்னு மானான் குறிப்பு. 33
குறிப்பு எனக்குக் கோட்டியூர் மேயானை யேத்த *
குறிப்பு எனக்கு நன்மை பயக்க *- வெறுப்பனோ ?
வேங்கடத்து மேயானை, மெய்வினை நோய் எய்தாமல்*
தான் கடத்தும் தன்மையான் தாள். 34 திருக்கோட்டியூர்,
திருவேங்கடம் திருப்பதி
தாளால் உலகம் அளந்த அசைவே கொல் ? *
வாளா கிடந்தருளும் வாய் திறவான் *- நீளோதம்
வந்தலைக்கும் மாமயிலை மாவல்லிக் கேணியான் *
ஐந்தலை வாய் நாகத்தணை. 35 திருவல்லிக்கேணி
நாகத்தணைக் குடந்தை வெஃகா திருவெவ்வுள் *
நாகத்தணை யரங்கம் பேரன்பில் *- நாகத்
தணைப் பாற்கடல் கிடக்கும் ஆதி நெடுமால் *
அணைப்பார் கருத்தனாவான். 36 திருவரங்கம்,
அன்பில்,
திருப்பேர்நகர்,
திருக்குடந்தை (கும்பகோணம்),
திருவெ:கா,
திருவெவ்வுள்,
திருப்பாற்கடல்
வானுலவு தீவளி மாகடல் மாபொருப்பு *
தானுலவு வெங்கதிரும் தண்மதியும் *- மேல்நிலவு
கொண்டல் பெயரும் திசை யெட்டும் சூழ்ச்சியும் *
அண்டம் திருமா லகைப்பு. 37
அகைப்பில் மனிசரை, ஆறுசமயம்
புகைத்தான் * பொருகடல் நீர் வண்ணன் *- உகைக்குமேல்
எத்தேவர் வாலாட்டும் எவ்வாறு செய்கையும் *
அப்போ தொழியு மழைப்பு. 38
அழைப்பன் திருவேங்கடத்தானைக் காண *
இழைப்பன் திருக்கூடல் கூட * மழைப்பேர்
அருவி மணி வரன்றி வந்திழிய * யானை
வெருவி யரவொடுங்கும் வெற்பு. 39 திருவேங்கடம் திருப்பதி
வெற்பென்று வேங்கடம் பாடினேன் * வீடாக்கி
நிற்கின்றேன் நின்று நினைக்கின்றேன் *- கற்கின்ற
நூல் வலையில் பட்டிருந்த நூலாட்டி கேள்வனார் *
கால் வலையில் பட்டிருந்தேன் காண். 40 திருவேங்கடம் திருப்பதி
காண லுறுகின்றேன் * கல்லருவி முத்துதிர
ஓணவிழவி லொலியதிரப் *- பேணி
வருவேங்கடவா ! என்னுள்ளம் புகுந்தாய்
திருவேங்கட மதனைச் சென்று. 41 திருவேங்கடம் திருப்பதி
சென்று வணங்குமினோ சேணுயர் வேங்கடத்தை *
நின்று வினை கெடுக்கும் நீர்மையால் *- என்றும்
கடிக்கமல நான்முகனும் கண் மூன்றத்தானும் *
அடிக்கமல மிட்டேத்து மங்கு. 42 திருவேங்கடம் திருப்பதி
மங்குல் தோய் சென்னி வடவேங்கடத்தானைக் *
கங்குல் புகுந்தார்கள் காப்பணிவான் *- திங்கள்
சடையேற வைத்தானும் தாமரை மேலானும் *
குடையேறத் தாங்குவித்துக் கொண்டு. 43 திருவேங்கடம் திருப்பதி
கொண்டு குடங்கால் மேல் வைத்த குழவியாய்த் *
தண்ட வரக்கன் தலை தாளால் *- பண்டெண்ணிப்
போம் குமரன் நிற்கும் பொழில் வேங்கட மலைக்கே *
போம் குமரருள்ளீர்! புரிந்து. 44 திருவேங்கடம் திருப்பதி
புரிந்து மலரிட்டுப் புண்டரீகப் பாதம் *
பரிந்து படுகாடு நிற்பத் *- தெரிந்தெங்கும்
தானோங்கி நிற்கின்றான் தண்ணருவி வேங்கடமே *
வானோர்க்கும் மண்ணோர்க்கும் வைப்பு. 45 திருவேங்கடம் திருப்பதி
வைப்பன் மணிவிளக்கா மாமதியை மாலுக்கென்று *
எப்பொழுதும் கைநீட்டும் யானையை *- எப்பாடும்
வேடு வளைக்கக் குறவர் வில்லெடுக்கும் வேங்கடமே *
நாடு வளைத் தாடுதுமேல் நன்று. 46 திருவேங்கடம் திருப்பதி
நன்மணி வண்ணனூர் * ஆளியும் கோளரியும்
பொன் மணியும் முத்தமும் பூமரமும் *- பன்மணி நீ
ரோடு பொருதுருளும் கானமும் வானரமும் *
வேடுமுடை வேங்கடம். 47 திருவேங்கடம் திருப்பதி
வேங்கடமே விண்ணோர் தொழுவதுவும் மெய்ம்மையால் *
வேங்கடமே மெய்வினை நோய் தீர்ப்பதுவும் *- வேங்கடமே
தானவரை வீழத் தன்னாழிப் படை தொட்டு *
வானவரைக் காப்பான் மலை. 48 திருவேங்கடம் திருப்பதி
மலை ஆமை மேல் வைத்து வாசுகியைச் சுற்றித் *
தலையாமை தானொரு கை பற்றி *- அலையாமல்
பீறக் கடைந்த பெருமான் திருநாமம்
கூறுவதே * யாவர்க்கும் கூற்று. 49
கூற்றமும் சாரா கொடு வினையும் சாரா * தீ
மாற்றமும் சாரா வகை யறிந்தேன் *- ஆற்றங்
கரைக் கிடக்கும் கண்ணன் கடல் கிடக்கும் மாயன் *
உரைக் கிடக்கும் உள்ளத்து எனக்கு. 50 கவித்தலம்
எனக்காவார் ஆரொருவரே? * எம்பெருமான்
தனக்காவான் தானே மற்று அல்லால் *- புனக்காயா
வண்ணனே ! உன்னைப் பிறரறியார் * என் மதிக்கு
விண்ணெல்லா முண்டோ விலை? 51
விலைக் காட்படுவர் விசாதி யேற்றுண்பர் *
தலைக்காட் பலி திரிவர் தக்கோர் *- முலைக்கால்
விடமுண்ட வேந்தனையே வேறா ஏத்தாதார் *
கடமுண்டார் கல்லாதவர். 52
கல்லாதவர் இலங்கை கட்டழித்த காகுத்தன்
அல்லால் * ஒரு தெய்வம் யானிலேன் *- பொல்லாத
தேவரைத் தேவரல்லாரைத் * திருவில்லாத்
தேவரைத் தேறேன்மின் தேவு. 53
தேவராய் நிற்கும் அத்தேவும் * அத்தேவரில்
மூவராய் நிற்கும் முதுபுணர்ப்பும் *- யாவராய்
நிற்கின்ற தெல்லாம் நெடுமாலென் றோராதார் *
கற்கின்ற தெல்லாம் கடை. 54
கடை நின்றமரர் கழல் தொழுது * நாளும்
இடை நின்ற இன்பத்தராவர் *- புடை நின்ற
நீரோத மேனி நெடுமாலே ! * நின்னடியை
யாரோத வல்லாரவர்? 55
அவரிவ ரென்றில்லை அனங்க வேள் தாதைக்கு *
எவரும் எதிரில்லை கண்டீர் *- உவரிக்
கடல் நஞ்ச முண்டான் * கடனென்று, வாணற்கு
உடன் நின்று தோற்றான் ஒருங்கு. 56
ஒருங்கிருந்த நல்வினையும் தீவினையு மாவான் *
பெருங் குருந்தம் சாய்த்தவனே பேசில் *- மருங்கிருந்த
வானவர் தாம் தானவர் தாம் தாரகை தான் * என்னெஞ்ச
மானவர் தாம் அல்லாததென் ? 57
என்னெஞ்ச மேயான் இருள் நீக்கி எம்பிரான் *
மன்னஞ்ச முன்னொரு நாள் மண்ணளந்தான் *- என்னெஞ்சம்
மேயான் இல்லா விடையேற்றான் வெவ்வினை தீர்த்து *
ஆயானுக் காக்கினேன் அன்பு. 58
அன்பாவாய் ஆரமுதமாவாய் * அடியேனுக்கு
இன்பாவாய் எல்லாமும் நீயாவாய் *- பொன்பாவை
கேள்வா ! கிளரொளியென் கேசவனே ! கேடின்றி
ஆள்வாய்க்கு அடியேன் நான் ஆள். 59
ஆட்பார்த் துழிதருவாய் கண்டு கொளென்றும் * நின்
தாட்பார்த் துழிதருவேன் தன்மையைக் *- கேட்பார்க்கு
அரும் பொருளாய் நின்ற அரங்கனே ! * உன்னை
விரும்புவதே விள்ளேன் மனம். 60. திருவரங்கம்
மனக்கேதம் சாரா மதுசூதன் தன்னைக் *
தனக்கே தான் தஞ்சமாக் கொள்ளில் *- எனக்கே தான்
இன்று ஒன்றி நின்று உலகையேழ் ஆணை யோட்டினான் *
சென்று ஒன்றி நின்ற திரு. 61
திரு நின்ற பக்கம் திறவி தென்றோரார் *
கரு நின்ற கல்லார்க்கு உரைப்பர் *- திருவிருந்த
மார்பின் சிரீதரன் தன் வண்டுலவு தண் துழாய்த்
தார் தன்னைச் * சூடித் தரித்து. 62
தரித்திருந்தே னாகவே தாரா கணப் போர் *
விரித்துரைத்த வெந்நாகத் துன்னைத் *- தெரித்தெழுதி
வாசித்தும் கேட்டும் வணங்கி வழிபட்டும் *
பூசித்தும் போக்கினேன் போது. 63
போதானை இட்டிறைஞ்சி யேத்துமினோ * பொன் மகரக்
காதானை ஆதிப்பெருமானை *- நாதானை
நல்லானை நாரணனை நம்மேழ் பிறப்பறுக்கும்
சொல்லானைச் * சொல்லுவதே சூது. 64
சூதாவது என் நெஞ்சத்து எண்ணினேன் * சொல் மாலை
மாதாய மாலவனை மாதவனை *- யாதானும்
வல்லவா சிந்தித் திருப்பேற்கு * வைகுந்தத்து
இல்லையோ சொல்லீர் இடம். 65
இடமாவது என்நெஞ்சம் இன்றெல்லாம் * பண்டு
படநாகணை நெடிய மாற்குத் *- திடமாக
வையேன் மதிசூடி தன்னோடு அயனை நான் *
வையேன் ஆட் செய்யேன் வலம். 66
வலமாக மாட்டாமை தானாக * வைகல்
குலமாகக் குற்றந்தானாக *- நலமாக
நாரணனை நாபதியை ஞானப் பெருமானைச் *
சீரணனை யேத்தும் திறம். 67
திறம்பேன்மின் தொண்டீர் திருவடி தன் நாமம்
மறந்தும் புறந் தொழா மாந்தர் *- இறைஞ்சியும்
சாதுவராய்ப் போதுமின்க ளென்றான் * நமனும் தன்
தூதுவரைக் கூவிச் செவிக்கு. 68
செவிக்கின்ப மாவதுவும் செங்கண் மால் நாமம் *
புவிக்கும் புவியதுவே கண்டீர் *- கவிக்கு
நிறை பொருளாய் நின்றானை நேர் பட்டேன் * பார்க்கில்
மறைப் பொருளும் அத்தனையே தான். 69
தானொருவனாகித் தரணி யிடந்தெடுத்து *
ஏனொருவனாய் எயிற்றில் தாங்கியதும் *- யானொருவன்
இன்றா அறிகின்றே னல்லேன் * இருநிலத்தைச்
சென்றாங்கடிப் படுத்த சேய். 70
சேயன் அணியன் சிறியன் மிகப் பெரியன் *
ஆயன் துவரைக் கோனாய் நின்ற – மாயன் * அன்று
ஓதிய வாக்கதனைக் கல்லார் * உலகத்தில்
ஏதிலராய் மெய்ஞ்ஞானமில். 71 துவாரகை (துவரை)
இல்லற மில்லேல் துறவற மில்லென்னும்
சொல் * அறமல்லனவும் சொல்லல்ல *- நல்லற
மாவனவும் நால்வேத மாத்தவமும் * நாரணனே
யாவது ஈதன்றென்பா ரார்? 72
ஆரே யறிவார் ?, அனைத்துலகும் உண்டுமிழ்ந்த *
பேராழியான் தன் பெருமையைக் *- கார் செறிந்த
கண்டத்தான் எண்கண்ணான் காணான் * அவன் வைத்த
பண்டைத் தானத்தின் பதி. 73
பதிப் பகைஞர்க் காற்றாது பாய் திரை நீர்ப் பாழி *
மதித்தடைந்த வாளரவந் தன்னை *- மதித்து அவன் தன்
வல்லாகத்து ஏற்றிய மாமேனி மாயவனை *
அல்லாது ஒன்றேத்தாது என் நா. 74
நாக் கொண்டு மானிடம் பாடேன் * நலமாகத்
தீக்கொண்ட செஞ்சடையான் சென்று * என்றும் – பூக்கொண்டு
வல்லவாறு ஏத்த மகிழாத * வைகுந்தச்
செல்வனார் சேவடி மேல் பாட்டு. 75
பாட்டும் முறையும் படு கதையும் பல் பொருளும் *
ஈட்டிய தீயும் இரு விசும்பும் *- கேட்ட
மனுவும் சுருதி மறை நான்கும் * மாயன்
தன மாயையில் பட்ட தற்பு. 76
தற்பென்னைத் தானறியானேலும் * தடங்கடலைக்
கற்கொண்டு தூர்த்த கடல் வண்ணன் *- எற்கொண்ட
வெவ்வினையும் நீங்க விலங்கா மனம் வைத்தான் *
எவ்வினையும் மாயுமால் கண்டு. 77
கண்டு வணங்கினார்க்கு என்னாங் கொல் ? * காமனுடல்
கொண்ட தவத்தாற்கு உமை யுணர்த்த *- வண்டலம்பும்
தாரலங்கல் நீள் முடியான் தன் பெயரே கேட்டிருந்து * அங்
காரலங்க லானமையால் ஆய்ந்து. 78
ஆய்ந்து கொண்டு ஆதிப் பெருமானை * அன்பினால்
வாய்ந்த மனத்து இருத்த வல்லார்கள் *- ஏய்ந்த தம்
மெய் குந்தமாக விரும்புவரே * தாமும் தம்
வைகுந்தம் காண்பார் விரைந்து. 79
விரைந்தடைமின் மேலொரு நாள் வெள்ளம் பரக்கக் *
கரந்துலகம் காத்தளித்த கண்ணன் *- பரந்துலகம்
பாடின ஆடின கேட்டுப் * படுநரகம்
வீடின வாசற் கதவு. 80
கதவு மனமென்றும் காணலா மென்றும் *
குதையும் வினையாவி தீர்ந்தேன் *- விதையாக
நல் தமிழை வித்தி என்னுள்ளத்தை நீ விளைத்தாய் *
கற்ற மொழியாகிக் கலந்து. 81
கலந்தான் என்னுள்ளத்துக் காமவேள் தாதை *
நலந்தானும் ஈதொப்பதுண்டே ? *- அலர்ந்தலர்கள்
இட்டேத்தும் ஈசனும் நான்முகனும் * என்றிவர்கள்
விட்டேத்த மாட்டாத வேந்து. 82
வேந்தராய் விண்ணவராய் விண்ணாகித் தண்ணளியாய் *
மாந்தராய் மாதாய் மற்றெல்லாமாய்ச் *- சார்ந்தவர்க்குத்
தன்னாற்றான் நேமியான் மால் வண்ணன் தான் கொடுக்கும் *
பின்னால் தான் செய்யும் பிதிர். 83
பிதிரும் மனமிலேன் பிஞ்ஞகன் தன்னோடு *
எதிர்வன் அவன் எனக்கு நேரான் *- அதிரும்
கழற்கால மன்னனையே கண்ணனையே * நாளும்
தொழக் காதல் பூண்டேன் தொழில். 84
தொழில் எனக்குத் தொல்லை மால் தன்னாம மேத்தப் *
பொழுது எனக்கு மற்றதுவே போதும் *- கழி சினத்த
வல்லாளன் வானரக் கோன் வாலி மதனழித்த *
வில்லாளன் நெஞ்சத்துளன். 85
உளன் கண்டாய் நன்னெஞ்சே, உத்தம னென்றும்
உளன் கண்டாய் * உள்ளுவா ருள்ளத்து – உளன் கண்டாய் *
தன்னொப்பான் தானாய் உளன் காண் தமியேற்கும் *
என்னொப்பார்க் கீசனிமை. 86
இமயப் பெருமலை போல் * இந்திரனார்க்கிட்ட
சமய விருந்துண்டு ஆர் காப்பார்? *– சமயங்கள்
கண்டான் அவை காப்பான் கார்க்கண்டன் நான்முகனோடு *
உண்டா னுலகோ டுயிர். 87
உயிர் கொண் டுடலொழிய ஓடும் போதோடி *
அயர்வென்ற தீர்ப்பான் பேர் பாடிச் *- செயல் தீரச்
சிந்தித்து வாழ்வாரே வாழ்வார் * சிறு சமயப்
பந்தனையார் வாழ்வேல் பழுது. 88
பழுதாகா தொன்றறிந்தேன் பாற்கடலான் பாதம் *
வழுவா வகை நினைந்து வைகல் – தொழுவாரைக் *
கண்டிறைஞ்சி வாழ்வார் கலந்த வினை கெடுத்து *
விண் திறந்து வீற்றிருப்பார் மிக்கு. 89 திருப்பாற்கடல்
வீற்றிருந்து விண்ணாள வேண்டுவார் * வேங்கடத்தான்
பால் திருந்தி வைத்தாரே பல்மலர்கள் *- மேல் திருந்தி
வாழ்வார் வருமதி பார்த்து அன்பினராய் * மற்றவர்க்கே
தாழ்வாயிருப்பார் தமர். 90 திருவேங்கடம் திருப்பதி
தமராவார் யாவர்க்கும் தாமரை மேலாற்கும் *
அமரர்க்கும் ஆடரவார்த்தாற்கும் *- அமரர்கள்
தாள் தாமரை மலர்களிட்டிறைஞ்சி * மால் வண்ணன்
தாள் தாமரை யடைவோ மென்று. 91
என்றும் மறந்தறியேன் என்னெஞ்சத்தே வைத்து *
நின்றும் இருந்தும் நெடுமாலை *- என்றும்
திருவிருந்த மார்பன் சிரீதரனுக் காளாய் *
கருவிருந்த நாள் முதலாக் காப்பு. 92
காப்பு மறந்தறியேன் கண்ணனே யென்றிருப்பன் *
ஆப்பு அங்கொழியவும் பல்லுயிர்க்கும் *- ஆக்கை
கொடுத்தளித்த கோனே! குணப்பரனே! * உன்னை
விடத் துணியார் மெய் தெளிந்தார் தாம். 93
மெய் தெளிந்தார் என் செய்யார்? வேறானார் நீறாகக் *
கை தெளிந்து காட்டிக் களப்படுத்து *- பைதெளிந்த
பாம்பினணையாய் ! அருளாய் அடியேற்கு *
வேம்பும் கறியாகுமேன்று. 94
ஏன்றேன் அடிமை இழிந்தேன் பிறப்பிடும்பை *
ஆன்றேன் அமரர்க் கமராமை * – ஆன்றேன்
கடன்நாடும் மண்ணாடும் கைவிட்டு மேலை
இடநாடு காண இனி. 95 பரமபதம்
இனியறிந்தேன் ஈசற்கும் நான்முகற்கும் தெய்வம்
இனியறிந்தேன் எம்பெருமான்! உன்னை *- இனியறிந்தேன்
காரணன் நீ கற்றவை நீ கற்பவை நீ * நற்கிரிசை
நாரணன் நீ நன்கறிந்தேன் நான். 96
நான்முகன் திருவந்தாதி முற்றும்
திருமழிசைப்பிரான் திருவடிகளே சரணம்