பெரிய திருமொழி
ஏழாம் பத்து
பத்தாம் திருமொழி
பெரும்புறக் கடலை அடலேற்றினைப்
பெண்ணை ஆணை * எண்ணில் முனிவர்க்கருள்
தரும் தவத்தை, முத்தின் திரள் கோவையைப்
பத்தராவியை நித்திலத் தொத்தினை *
அரும்பினை அலரை அடியேன் மனத்தாசையை
அமுதம் பொதியின் சுவைக்
கரும்பினைக் * கனியைச் சென்று நாடிக்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.1 திருக்கண்ணமங்கை
மெய்ந்நலத் தவத்தைத் திவத்தைத் தரும்
மெய்யைப் பொய்யினை கையில் ஓர் சங்குடை *
மைந்நிறக் கடலைக் கடல் வண்ணனை மாலை
ஆலிலைப் பள்ளி கொள் மாயனை *
நென்னலைப் பகலை இற்றை நாளினை
நாளையாய் வரும் திங்களை ஆண்டினைக் *
கன்னலைக் கரும்பினிடைத் தேறலைக்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.2 திருக்கண்ணமங்கை
எங்களுக்கு அருள் செய்கின்ற ஈசனை
வாசவார் குழலாள் மலைமங்கை தன்
பங்கனைப் * பங்கில் வைத்துகந்தான் தன்னைப்
பான்மையைப் பனிமா மதியம் தவழ்
மங்குலைச் * சுடரை வடமாமலை
யுச்சியை, நச்சி நாம் வணங்கப் படும்
கங்குலை * பகலைச் சென்று நாடிக்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.3 திருக்கண்ணமங்கை,
திருவேங்கடம் திருப்பதி
பேய்முலைத்தலை நஞ்சுண்ட பிள்ளையைத்
தெள்ளியார் வணங்கப் படும் தேவனை *
மாயனை மதிட் கோவலிடைகழி மைந்தனை
அன்றி அந்தணர் சிந்தையுள்
ஈசனை * இலங்கும் சுடர்ச் சோதியை
எந்தையை எனக்கு எய்ப்பினில் வைப்பினைக் *
காசினை மணியைச் சென்று நாடிக்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.4 திருக்கண்ணமங்கை,
திருக்கோவலூர்
ஏற்றினை இமயத்துளெம் மீசனை
இம்மையை மறுமைக்கு மருந்தினை *
ஆற்றலை அண்டத்தப் புறத்துய்த்திடும்
ஐயனைக், கையிலாழி யொன்றேந்திய
கூற்றினைக் * குருமாமணிக் குன்றினை
நின்றவூர் நின்ற நித்திலத் தொத்தினை *
காற்றினைப் புனலைச் சென்று நாடிக்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.5 திருக்கண்ணமங்கை,
திருநின்றவூர்,
திருப்பிரிதி
துப்பனைத் துரங்கம் படச் சீறிய தோன்றலைச்
சுடர்வான் கலன் பெய்தது ஓர்
செப்பினைத் * திருமங்கை மணாளனைத்
தேவனைத், திகழும் பவளத்தொளி
யொப்பனை * உலகேழினை ஊழியை
ஆழியேந்திய கையனை, அந்தணர்
கற்பினைக் * கழுநீர் மலரும் வயல்,
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.6 திருக்கண்ணமங்கை
திருத்தனைத் திசை நான்முகன் தந்தையைத்
தேவதேவனை மூவரில் முன்னிய
விருத்தனை * விளங்கும் சுடர்ச் சோதியை
விண்ணை மண்ணினைக் கண்ணுதல் கூடிய
அருத்தனை * அரியைப் பரிகீறிய அப்பனை
அப்பிலா ரழலாய் நின்ற
கருத்தனைக் * களிவண்டறையும் பொழில்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.7 திருக்கண்ணமங்கை
வெஞ்சினக் களிற்றை விளங்காய் வீழக்
கன்று வீசிய ஈசனைப் * பேய்மகள், துஞ்ச
நஞ்சு சுவைத்துண்ட தோன்றலைத்
தோன்றல் வாளரக்கன் கெடத் தோன்றிய
நஞ்சினை * அமுதத்தினை நாதனை
நச்சுவாருச்சி மேல் நிற்கும் நம்பியைக் *
கஞ்சனைத் துஞ்ச வஞ்சித்த வஞ்சனைக்
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.8 திருக்கண்ணமங்கை
பண்ணினைப் பண்ணில் நின்றதோர் பான்மையைப்
பாலுள் நெய்யினை மாலுருவாய் நின்ற
விண்ணினை * விளங்கும் சுடர்ச்சோதியை
வேள்வியை விளக்கி னொளி தன்னை *
மண்ணினை மலையை அலை நீரினை
மாலை மாமதியை மறையோர் தங்கள்
கண்ணினைக் * கண்களாரளவும் நின்று
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனே. 7.10.9 திருக்கண்ணமங்கை
கண்ணமங்கையுள் கண்டு கொண்டேனென்று
காதலால் கலிகன்றி உரை செய்த *
வண்ண வொண் தமிழொன்பதோடொன்றிவை
வல்லராய் உரைப்பார் * மதியம் தவழ்
விண்ணில் விண்ணவராய் மகிழ்வெய்துவர்
மெய்ம்மை சொல்லில், வெண்சங்க மொன்றேந்திய
கண்ண ! * நின் தனக்கும் குறிப்பாகில்
கற்கலாம் கவியின் பொருள் தானே. 7.10.10 திருக்கண்ணமங்கை
********
