பெரிய திருமொழி
பத்தாம் பத்து
ஆறாம் திருமொழி
எங்கானும் ஈதொப்பதோர் மாயமுண்டே ?
நரநாரணனாய் * உலகத்து அறநூல்
சிங்காமை விரித்தவன் எம்பெருமான்
அதுவன்றியும் செஞ்சுடரும் நிலனும் *
பொங்கார் கடலும் பொருப்பும் நெருப்பும் நெருக்கிப்
புகப், பொன்மிடறு அத்தனை போது
அங்காந்தவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.1
குன்றொன்று மத்தா அரவமளவிக்
குரைமா கடலைக் கடைந்திட்டு * ஒருகால்
நின்று உண்டை கொண்டோட்டி வன்கூன் நிமிர
நினைந்த பெருமான், அதுவன்றியும் முன் *
நன்றுண்ட தொல்சீர் மகரக் கடலேழ்
மலையேழ் உலகேழ் ஒழியாமை நம்பி
அன்றுண்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.2
உளைந்திட் டெழுந்த மது கைடவர்கள்
உலப்பில் வலியாரவர் பால் * வயிரம்
விளைந்திட்ட தென்றெண்ணி விண்ணோர் பரவ
அவர் நாளொழித்த பெருமான் * முனநாள்
வளைந்திட்ட வில்லாளி வல்வாளெயிற்று
மலை போல் அவுணனுடல் வள்ளுகிரால்
அளைந்திட்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.3
தளர்ந்திட்டு இமையோர் சரண் தாவெனத்
தான் சரணாய், முரணாயவனை * உகிரால்
பிளந்திட்டு அமரர்க் கருள் செய்துகந்த
பெருமான் திருமால் * விரிநீருலகை
வளர்ந்திட்ட தொல் சீர் விறல் மாவலியை
மண் கொள்ள வஞ்சித்து, ஒரு மாண் குறளாய்
அளந்திட்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.4
நீண்டான் குறளாய் நெடு வானளவும்
அடியார் படும் ஆழ் துயராய வெல்லாம்
தீண்டாமை நினைந்து * இமையோரளவும்
செல வைத்த பிரான் * அதுவன்றியும் முன்
வேண்டாமை நமன் தமர் என் தமரை
வினவப் பெறுவார் அலரென்று உலகேழ்
ஆண்டானவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.5
பழித்திட்ட இன்பப் பயன் பற்றறுத்துப்
பணிந்தேத்த வல்லார் துயராய வெல்லாம்
ஒழித்திட்டு * அவரைத் தனக்காக்க வல்ல
பெருமான் திருமால் * அதுவன்றியும் முன்
தெழித்திட்டெழுந்தே எதிர் நின்ற மன்னன்
சினத்தோளவை யாயிரமும் மழுவால்
அழித்திட்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.6
படைத்திட்டு அது இவ்வையம் உய்ய முனநாள்
பணிந்தேத்த வல்லார் துயராய வெல்லாம்
துடைத்திட்டு * அவரைத் தனக்காக்க வென்னத்
தெளியா அரக்கர் திறல் போயவிய *
மிடைத்திட்டெழுந்த குரங்கைப் படையா
விலங்கல் புகப் பாய்ச்சி விம்மக் கடலை
அடைத்திட்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.7
நெறித்திட்ட மென் கூழை நல்நேரிழையோடு
உடனாய வில்லென்ன வல்லே யதனை
இறுத்திட்டு * அவளின்பம் அன்போடணைந்திட்டு
இளங் கொற்றவனாய்த் * துளங்காத முந்நீர்
செறித்திட்டு இலங்கை மலங்க, அரக்கன்
செழுநீள் முடிதோளொடு தாள் துணிய
அறுத்திட்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.8
சுரிந்திட்ட செங்கேழுளைப் பொங்கு அரிமாத்
தொலையப் பிரியாது சென்றெய்தி * எய்தாது
இரிந்திட்டிடங் கொண்ட டங்காததன் வாய்
இரு கூறு செய்த பெருமான் * முனநாள்
வரிந்திட்ட வில்லால் மரமேழு மெய்து
மலை போலுருவத்து ஒரிராக்கதி மூக்கு
அரிந்திட்டவன் காண்மின் * இன்று ஆய்ச்சியரால்
அளை வெண்ணெயுண்டு ஆப்புண்டிருந்தவனே. 10.6.9
நின்றார் முகப்புச் சிறிதும் நினையான்
வயிற்றை நிறைப்பான் உறிப்பால் தயிர் நெய் *
அன்று ஆய்ச்சியர் வெண்ணெய் விழுங்கி,
உரலோடு ஆப்புண்டிருந்த பெருமானடிமேல் *
நன்றாய தொல்சீர் வயல் மங்கையர் கோன்
கலியனொலி செய் தமிழ் மாலை வல்லார் *
என்றானும் எய்தார் இடர், இன்பமெய்தி
இமையோர்க்கு மப்பால் செலவெய்துவாரே. 10.6.10
