திருவாய்மொழி
இரண்டாம் பத்து
ஒன்பதாம் திருவாய்மொழி
எம்மா வீட்டுத் திறமும், செப்பம் * நின்
செம்மா பாத பற்புத், தலை சேர்த்து ஒல்லை *
கைம்மா துன்பம், கடிந்த பிரானே ! *
அம்மா! அடியேன் வேண்டுவது, ஈதே. 2.9.1
ஈ(இ)தே யானுன்னைக் கொள்வது, எஞ்ஞான்றும் * என்
மைதோய் சோதி மணிவண்ண எந்தாய் ! *
எய்தா நின்கழல், யானெய்த * ஞானக்
கை தா!, காலக்கழிவு செய்யேலே. 2.9.2
செய்யேல் தீவினை யென்று, அருள் செய்யும் * என்
கையார் சக்கரக், கண்ண பிரானே ! *
ஐயார் கண்டம், அடைக்கிலும் * நின் கழல்
எய்யாது ஏத்த, அருள் செய் எனக்கே. 2.9.3
எனக்கே யாட் செய், எக்காலத்தும் என்று * என்
மனக்கே வந்து, இடை வீடின்றி மன்னித் *
தனக்கேயாக, எனைக் கொள்ளும் ஈதே *
எனக்கே கண்ணனை, யான் கொள் சிறப்பே. 2.9.4
சிறப்பில் வீடு, சுவர்க்கம் நரகம் *
இறப்பில் எய்துக, எய்தற்க * யானும்
பிறப்பில், பல் பிறவிப் பெருமானை *
மறப்பொன்றின்றி, என்றும் மகிழ்வேனே. 2.9.5
மகிழ் கொள் தெய்வம், உலோகம் அலோகம் *
மகிழ் கொள் சோதி மலர்ந்த, அம்மானே ! *
மகிழ் கொள் சிந்தை, சொல் செய்கை கொண்டு * என்றும்
மகிழ்வுற்று, உன்னை வணங்க வாராயே. 2.9.6
வாராய், உன் திருப் பாத மலர்க் கீழ் *
பேராதே, யான் வந்து அடையும் படி
தாராதாய் ! * உன்னை என்னுள் வைப்பில், என்றும்
ஆராதாய் !* எனக்கு என்றும் எக்காலே. 2.9.7
எக்காலத் தெந்தையாய், என்னுள் மன்னில் * மற்று
எக் காலத்திலும், யாதொன்றும் வேண்டேன் *
மிக்கார் வேத விமலர் விழுங்கும் * என்
அக்காரக் கனியே ! உன்னை யானே. 2.9.8
யானே என்னை, அறியகிலாதே *
யானே என் தனதே, என்றிருந்தேன் *
யானே நீ, என்னுடைமையும் நீயே *
வானே யேத்தும், எம் வானவரேறே ! 2.9.9
ஏறேல் ஏழும் வென்று, ஏர்கொளிலங்கையை *
நீறே செய்த நெடுஞ் சுடர்ச் சோதி ! *
தேறேன், என்னை உன் பொன்னடிச் சேர்த்து ஒல்லை
வேறே போக * எஞ்ஞான்றும், விடலே. 2.9.10
விடலில், சக்கரத் தண்ணலை * மேவல்
விடலில், வண் குருகூர்ச் சடகோபன் சொல் *
கெடலிலாயிரத்துள், இவை பத்தும் *
கெடலில்வீடு செய்யும், கிளர்வார்க்கே. 2.9.11
