श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साध्योपायशोधनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साध्योपायशोधनाधिकारः ॥ 24.1 यथाधिकरणं प्रभुर्यजनदानहोमार्चना- भरन्यसनभावनाप्रभृतिभिस्समाराधितः । फलं दिशति देहिनामिति हि संप्रदायस्थितिः श्रुतिस्मृतिगुरूक्तिभिर्नयवतीभिराभाति नः ॥ ५३ ॥ 24.2 இப்படி सर्वज्ञமாய், सर्वशक्तिயாய், परमकारुणिकமாய், सर्वशेषिயாய், सपत्नीकமாய், सर्वलोकशरण्यமான सिद्धोपायविशेषந்தெளிந்தாலும் ‘‘आरोग्यमिन्द्रियौल्बण्यमैश्वर्यंशत्रुशालिता । वियोगो बान्धवैरायुः किं तद्येनात्र तुष्यति’’() என்கிறபடியே विवेकமில்லாதார்க்கு गुणமாய்த் தோற்றினவையும் दोषமானபடி கண்டு संसारवैराग्यம் पूर्णமானாலும், ‘‘परमात्मनि यो रक्तः’’(பார்ஹஸ்பத்யஸ்ம்ருதி) என்கிறபடியே प्राप्यरुचिயுண்டானாலும், ‘‘महता पुण्यपण्येन क्रीतेयं कायनौस्त्वया । प्राप्तुं दुःखोदधेः […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सिद्धोपायशोधनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे सिद्धोपायशोधनाधिकारः ॥ 23.1 युगपदखिलं प्रत्यक्षेण स्वतस्सततं विद रवधिदयादिव्योदन्वानशक्यविवर्जितः । जलधिसुतया सार्धं देवो जगत्परिपालयन् परमपुरुषस्सिद्धोपायः प्रतीष्टभरस्सताम् ॥ ५१ ॥ 23.2 अनादिकालம் संसरिத்துப்போந்த क्षेत्रज्ञன் अवसरप्रतीக்ஷையான भगवत्कृपैயாலே புரிந்து समीचीनशास्त्रमुखத்தாலே तत्त्वहितपुरुषार्थங்களைத் தெளிந்து, मुमुक्षुவாய் स्वाधिकारानुरूपமாயிருப்பதொருவுपायविशेषத்தை परिग्रहिத்து, कृतकृत्यனாய், தன் निष्ठैயைத் தெளிந்து, அதுக்கनुरूपமாகவிங்கிருந்த நாள் यथाशास्त्रं निरपराधமாகப்பண்ணும் कैङ्कर्यरूपपुरुषार्थமிருக்கும்படியும், शरीरपातानन्तरमर्चिरादि- 23.3 गतिயாலே अप्राकृतदेशविशेषத்திலே சென்றால் இவனுக்கनवच्छिन्नभगवदनुभव-परीवाहமாக வரும் परिपूर्णकैङ्कर्यरूपपरमपुरुषार्थसिद्धिயிருக்கும்படியுஞ் சொன்னோம். இவ்வर्थங்களில் ज्ञातव्यतमமான सिद्धोपायத்தைப்பற்றவும் साद्ध्योपायविषयமாகவும் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परिपूर्णब्रह्मानुभवाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परिपूर्णब्रह्मानुभवाधिकारः ॥ २२ ॥ 22.1 वितमसि पदे लक्ष्मीकान्तं विचित्रविभूतिकं सचिवगमितस्संपद्याविर्भवत्सहजाकृतिः । स्फुटतदपृथक्सिद्धिस्सिद्ध्यद्गुणाष्टकतत्फलो भजति परमं साम्यं भोगे निवृत्तिकथोज्झितम् ॥ ४८ ॥ 22.2 இக் गतिविशेषத்தாலே சென்றவனுடைய परिपूर्णब्रह्मानुभवமிருக்கும்படி யெங்ஙனேயென்னில்; ‘அனைத்துலகுமுடையவரவிந்தலோசன னைத்தினைத்தனையும் விடாள்'(திருவாய்மொழி 6-7-12.) इत्यादिகளிற்படியே सर्वदेश सर्वकाल सर्वावस्थैகளிலும் सर्वेश्वरனை अनन्तங்களான विग्रहगुण विभूतिचेष्टितங்களிலொன்றுங்குறையாமே निरतिशयभोग्यமாக विषयीकरिத்துக்கொண்டிருக்கும். இவ்வनुभवம் ईश्वरனுக்கு மிவனுக்குமत्यन्ततुल्यமாகையாலே परमसाम्यஞ்சொல்லுகிறது. 22.3 உணர்முழுநல'(திருவாய்மொழி 1-1-2.) மென்றும், ‘‘निरस्तातिशयाह्लादसुखभावैकलक्षणा । भेषजं भगवत्प्राप्तिरेकान्तात्यन्तिकी मता […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गतिचिन्तनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे गतिचिन्तनाधिकारः ॥ २१ ॥ 21.1 ज्वलनदिवसज्योत्स्नापक्षोत्नरायणवत्सरान् पवनतपनप्रालेयांशून् क्रमादचिरद्युतिम् । जलधरपतिं देवाधीशं प्रजापतिमागत- स्तरति विरजां दूरे वाचस्ततः परमद्भुतम् ॥ ४६ ॥ 21.2 இப்படி मूर्धन्यनाडिயிலே प्रवेशितனான मुमुक्षुவை स्थूलशरीरமாகிற ब्रह्मपुरத்தினின்றும் ब्रह्मनाडिயாகிற தலைவாசலாலே वत्सलனான हार्दன் வார்த்தை சொல்லக்கற்கிற मुखवश्यனான राजकुमारனை राजाவெடுத்துக்கொண்டு உலாவுமாப்போலே கொண்டு புறப்பட்டு, ‘மன்னுங்கடுங்கதிரோன் மண்டலத்தினன்னடுவுளன்னதோரில்லியினூடுபோ'(பெரிய திருமடல்) யென்றும், 21.3 தேரார் நிறைகதிரோன் மண்டலத்தைக் கீண்டுபுக்'(சிறிய திருமடல்.) கென்றும், ‘சண்டமண்டலத்தினூடுசென்”( திருச்சந்த விருத்தம் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे निर्याणाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे निर्याणाधिकारः ॥ २० ॥ 20.1 मनसि करणग्रामं प्राणे मनः पुरुषे च तं झटिति घटयन् भूतेष्वेनं परे च तमात्मनि । स्वविदविदुषोरित्थं साधारणे सरणेर्मुखे नयति परतो नाडीभेदैर्यथोचितमीश्वरः ॥ ४४ ॥ 20.2 இப்படி ‘‘लोकविक्रान्तचरणौ शरणं तेऽव्रजं विभो’’(ஜிதந்தாஸ்தோத்ரம்) என்றிவன் கால்பிடிக்க ‘‘हस्तावलंबनो ह्येको भक्तिक्रीतो जनार्दनः’’(விஷ்ணுதர்மம் 3-24) என்கிறபடியே இவனைக் கைப்பிடித்து ‘‘राजाधिराजस्सर्वेषां’’(பாரதம் சாந்திபர்வம் 43-13.) என்கிறபடியே उभयविभूति नाथனான सर्वेश्वरன் தானுகந்ததொரு நிலத்திலே […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्थानविशेषाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्थानविशेषाधिकारः ॥ १९ ॥ 19.1 यत्रैकाग्र्यं भवति भगवत्पादसेवार्चनादेः यत्रैकान्त्यव्यवसितधियो यस्य कस्यापि लाभः । वासस्थानं तदिह कृतिनां भाति वैकुण्ठकल्पं प्रायो देशा मुनिभिरुदिताः प्रायिकौचित्यवन्तः ॥ ४२ ॥ 19.2 இருந்த நாளிப்படி स्वयंप्रयोजनமாக निरपराधानुकूलवृत्तिயிலே रुचिயும் त्वरैயுமுடையவனாய், ‘‘एकान्ती व्यपदेष्टव्यो नैव ग्रामकुलादिभिः । विष्णुना व्यपदेष्टव्यस्तस्य सर्वं स एव हि ॥’’(விஷ்வக்ஸேந ஸம்ஹிதை.) என்னும்படியாயிருக்கிற परमैकान्तिக்கு वृत्तिக்கनुगुणமாக 19.3 वासस्थानविशेषமெதென்னில், आर्यावर्तादिपुण्यदेशங்கள் युगस्वभावத்தாலே யிப்போது […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अपराधपरिहाराधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अपराधपरिहाराधिकारः ॥ १८ ॥ 18.1 स्वच्छस्वादुसदावदात सुभगां दैवादयं देहभृन्- मालिन्यप्रशमाय माधवदयामन्दाकिनीं विन्दति । यद्यप्येवमसावसारविषयस्त्रोतःप्रसूतैः पुनः पङ्कैरेव कळङ्कयन्निजतनुं प्राज्ञैर्न संश्लिष्यते ॥ ४० ॥ 18.2 இப்படி भगवच्छेषतैकस्वभावனாகையாலே शास्त्रनियत तत्कैङ्कर्यैकरसனான இவ்வधिकारिக்குப் பின்பनापத்தில் बुद्धिपूर्वकமான வपराधம் வருகை பற்றின कैङ्कर्यैकनिष्ठैக்கு विरुद्धமாகையாலே प्रायेण संभावितமன்று. प्रारब्धकर्मविशेषवशத்தாலே देशकालावस्थावैगुण्यहेतुकமாகவும் प्रामादिकமாகவும் सुषुप्त्याद्यवस्थैகளிலும் 18.3 வரும் अपराधलेशங்களுள்ளவை अश्लेष விஷயமாய்க் கழிந்துபோம். बुद्धिपूर्वकपापारंभकपापங்களுக்கஞ்சி யவையுங்கழியவேண்டுமென்று प्रपत्ति பண்ணாதே பாம்போடொரு கூரையிலே […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे शास्त्रीय नियमनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे शास्त्रीय नियमनाधिकारः ॥ १७ ॥ 17.1 मुकुन्दे निक्षिप्य स्वभरमनघो मुक्तवदसौ स्वतन्त्राज्ञासिद्धां स्वयमविदितस्वामिहृदयः । परित्यागे सद्यस्स्वपरविविधानर्थजनना- दलङ्घ्यामामोक्षादनुसरति शास्त्रीयसरणिम् ॥ ३८ ॥ 17.2 இச் शेषत्वसंबन्धமடியாக भगवद्भागवतविषयங்களிலிவன் பண்ணும் कैङ्कर्यம் शास्त्रसापेक्षरुचिயாலேயோ शास्त्रनिरपेक्षरुचि யாலேயோவென்னில், இருள்தருமாஞாலத்துளிருக்கிற விவனுக்கு शास्त्रம் கைவிளக்காக வேண்டுகையாலே यथाशास्त्रமாய் शास्त्रம் विकल्पिத்தவற்றில் यथारुचिயாகக் கடவது. அதெங்ஙனேயென்னில்; எம்பெருமானார் திருநாட்டுக்கெழுந்தருளுகிறபோது श्रीपादத்திலே सेविத்திருந்த முதலிகளுடைய आर्तिயைக்கண்ட 17.3 ருளி யிவர்களை யழைத்தருளி என்னுடைய वियोगத்தில் देहत्यागம் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे पुरुषार्थकाष्ठाधिकारः ॥ १६ ॥ 16.1 स्वतन्त्रस्वामित्वात् स्वबहुमतिपात्रेषु नियतं श्रियः कान्तो देवस्स खलु विनियुङ्क्ते चिदचितौ । यथा लोकाम्नायं यतिपतिमुखैराहितधियां ततो नः कैङ्कर्यं तदभिमतपर्यन्तमभवत् ॥ ३६ ॥ 16.2 இங்கு भगवत्कैङ्कर्यத்தை भागवतकैङ्कर्यपर्यन्तமாகச்சொல்லுகைக்கடியென் என்னில், ‘‘परगतातिशयाधानेच्छयोपादेयत्वमेव यस्य स्वरूपं सशेषः परश्शेषी’’(வேதார்த்த ஸங்க்ரஹம்.) என்று 16.3 वेदार्थसंग्रहத்திலே யருளிச்செய்தபடியே सर्वेश्वरனைப்பற்ற शेषभूतனான விவன் अतिशयाधानம் பண்ணप्राप्तன். அவ்வतिशयந்தான் वस्तुशक्तिயை अनुरोधिத்து வரவேணும். ஆனால் ஜீவனுக்கு परனைப்பற்ற शक्यமான […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे उत्तरकृत्याधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे उत्तरकृत्याधिकारः ॥ १५ ॥ 15.1 सन्तोषार्थं विमृशति मुहुस्सद्भिरद्ध्यात्मविद्यां नित्यं ब्रूते निशमयति च स्वादु सुव्याहृतानि । अङ्गीकुर्वन्ननघलळितां वृत्तिमादेहपातात् दृष्टादृष्टस्वभरविगमे दत्तदृष्टिः प्रपन्नः ॥ ३४ ॥ 15.2 இப்படி कृतकृत्यனாய் स्वनिष्ठैயைத் தெளிந்து शरीरத்தோடிருந்த कालம் பழந்திருவிடையாட்டத்தில் சிறுதிடத்தை யடைத்துக் கொண்டிருப் பாரைப்போலே ஒருபடி துவக்கற்றொருபடி துவக்குண்டிருக்கிற இவ் வधिकारिக்கு मुक्तருடைய कैङ्कर्यपरंपरैபோலே स्वादुतमமாகையாலே स्वयंप्रयोजन 15.3 மாய், शास्त्रविभक्तकालविशेषनियतமாய் उत्तरकैङ्कर्यத்துக்கு अवसरलाभार्थமாக पूर्व-कैङ्कर्यம் தலைக்கட்டவேண்டும்படி சங்கிலித் துவக்காய் […]