श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्वनिष्ठाभिज्ञानाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे स्वनिष्ठाभिज्ञानाधिकारः ॥ १४ ॥ 14.1 स्वरूपोपायार्थेष्ववितथनिविष्टस्थिरमते- स्स्वनिष्ठाभिज्ञानं सुभगमपवर्गादुपनतात् । प्रथिम्ना यस्यासौ (दौ) प्रभवति विनीतस्स्थगयितुं गभीरान् दुष्पूरान् गगनमहतश्छिद्रनिवहान् ॥ ३२ ॥ 14.2 இப்படித் தனக்கு निष्ठैயுண்டென்று தானறியும்படி யெங்ஙனேயென்னில்; परராலே परिभवादिகளுண்டாம்போது தன் देहादिகளைப்பற்ற परि- 14.3 भावकர் சொல்லுகிற குற்றங்கள் தன் स्वरूपத்தில் தட்டாதபடி கண்டு विषादादिகளற்றிருக்கையும், ‘‘शप्यमानस्य यत् पापं शपन्तमधिगच्छति’’(பாரதம் ஆச்வமேதிகபர்வம் 110-64.) என்கிறபடியே परिभवादिகளாலே தன் पापத்தை வாங்கிக்கொள்ளுகிற மதிகேடரைப்பற்ற ‘‘बद्धवैराणि […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे कृतकृत्याधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे कृतकृत्याधिकारः ॥ १३ ॥ 13.1 समर्थे सर्वज्ञे सहजसुहृदि स्वीकृतभरे यदर्थं कर्तव्यं न पुनरिह यक्किञ्चिदपि नः । नियच्छन्तस्तस्मिन्निरुपधिमहानन्दजलधौ कृतार्त्थीकुर्मः स्वं कृपणमपि कैङ्कर्यधनिनः ॥ ३० ॥ 13.2 இவ்வுपायविशेषनिष्ठன் प्रपत्तिக்கு अनन्तरकालந்துடங்கித் தானிதுக்குக் கோலின फलத்தைப்பற்ற தனக்கு कर्तव्यांशத்தில் अन्वयமில்லாமையாலும் कर्तव्यांशம் सकृदनुष्ठानத்தாலே सिद्ध(कृत)மாகையாலும் स्वतन्त्रனாய் सत्यसङ्कल्पனான फलप्रदன் ‘‘माशुचः’’ என்றருளிச்செய்கையலும், தனக்குப் பிறந்த 13.3 भरन्यासरूपदशैயைப் பார்த்து निर्भरனாய், ‘‘मामेकं शरणं व्रज’’ என்கிறபடியே सिद्धोपायत्वेन […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साङ्गप्रपदनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे साङ्गप्रपदनाधिकारः ॥ १२ ॥ 12.1 अभीष्टे दुस्साधे स्वत इतरतो वा क्वचन तत् भरन्यासं याच्नान्वितमभिवदन्ति प्रपदनम् । इतः पश्चादस्मद्यतन निरपेक्षेण भवता समर्थ्योऽसावर्थस्त्विति मतिविशेषं तदविदुः ॥ २८ ॥ 12.2 मुमुक्षुவான अधिकारिக்கு இவ்வுपायத்தில் अङ्गिस्वरूपமாவது आभरणத்தை யுடையவனுக்கு அவன் தானே रक्षिத்துக்கொண்டு பூணக்கொடுக்கு மாப்போலே यथावस्थिமான आत्मनिक्षेपம். அதாவது प्रणவத்தில் प्रथमाक्षरத்தில் 12.3 प्रकृतिप्रत्यங்களாலே सर्वरक्षकனாய் सर्वशेषिயாய்த் தோற்றின सर्वेश्वरனைப் பற்ற आत्मात्मीयरक्षणव्यापारத்திலும் आत्मात्मीयरक्षणफलத்திலும் स्वाधीनமாகவும் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परिकरविभागाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परिकरविभागाधिकारः ॥ ११ ॥ 11.1 इयानित्थंभूतस्सकृदयमवश्यंभवनवान् दयादिव्याम्भोधौ जगदखिलमन्तर्यमयति । भवध्वंसोद्युक्ते भगवति भरन्यासवपुषः प्रपत्तेरादिष्टः परिकरविशेषः श्रुति मुखैः ॥ २६ ॥ 11.2 இவ்விद्यैக்குப் परिकरமாவது – आनुकूल्यसङ्कल्पமும், प्रातिकूल्यवर्जनமும், कार्पण्यமும், महाविश्वासமும், गोप्तृत्ववरणமும். இவ்விடத்தில் ‘‘आनुकूल्यस्य सङ्कल्पः प्रातिकूल्यस्यवर्जनम् । रक्षिष्यतीति विश्वासो गोप्तृत्ववरणं तथा ॥ आत्मनिक्षेपकार्पण्ये षड्विधा शरणागति’’(அஹிர்புத்ந்ய ஸம்ஹிதை 37-18.) रित्यादिகளிற்சொல்லுகிற षाड्विध्यமும் अष्टाङ्गयोगமென்னு மாப்போலே अङ्गाङ्गिसमुच्चयத்தாலேயாகக்கடவதென்னுமிடமும், இவற்றில் 11.3 இன்னதொன்றுமே अङ्गि, इतरங்கள் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रपत्तियोग्याधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे प्रपत्तियोग्याधिकारः ॥ १० ॥ 10.1 अर्थित्वेन समर्थता त्रिकतनुस्संपिण्डिताधिक्रिया सा चाष्टाङ्गषडङ्गयोगनियतावस्था व्यवस्थापिता । श्रौती सर्वशरण्यता भगवतः स्मृत्याऽपि सत्यापिता सत्यादिष्विव नैगमेष्वधिकृतिस्सर्वास्पदे सत्पथे ॥ २४ ॥ 10.2 இப்படி अभिमतफलத்துக்கு उपायान्तर निःस्पृहனாய் न्यासविद्यैயிலே இழியுமவனுக்கு இவ்विद्यैக்கு अधिकारविशेषம் முதலானவையிருக்கும்படி 10.3 அறியவேணும். अधिकारமாவது அவ்வோ फलोपायங்களிலே प्रवृत्तனாம் पुरुषனுக்கு फलத்தில் अर्थित्वமும் उपायத்தில் सामर्थ्यமும். இவற்றில் सामर्थ्य மாவது- शास्त्रार्थத்தையறிகையும் அறிந்தபடி अनुष्ठिக்கவல்லனாகையும் शास्त्रानुमतजातिगुणादियोग्यதையும். இவ்வधिकारம் முன்பே […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे उपायविभागाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे उपायविभागाधिकारः ॥ ९ ॥ 9.1 उपायः स्वप्राप्तेरुपनिषदधीतस्स भगवान् प्रसत्त्यै तस्योक्ते प्रपदननिदिध्यासनगती । तदारोहः पुंसस्सुकृतपरिपाकेन महता निदानं तत्राऽपि स्वयमखिलनिर्माण निपुणः ॥ २२ ॥ 9.2 இவர்களுக்குக் कर्तव्यமான उपायமாவது ஒரு ज्ञानविकास विशेषம். இத்தாலே साध्यமாய் प्राप्तिरूपமான उपेयமாவது ஒரு ज्ञानविकासविशेषம். இவற்றிலுपाय மாகிற ज्ञानविकासविशेषம் करणसापेक्षமுமாய் शास्त्रविहितமுமாய் सत्यत्वादिகளான स्वरूपनिरूपकधर्मங்களஞ்சோடே கூடின அவ்வோ विद्याविशेष प्रति नियतगुणादि 9.3 नियतब्रह्मविषयமுமாயிருக்கும். उपेयமாகிற ज्ञानविकासविशेषம் करणनिरपेक्षமுமாய் स्वभावप्राप्तமுமாய் […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अधिकारिविभागाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे अधिकारिविभागाधिकारः ॥ ८ ॥ 8.1 मुमुक्षुत्वे तुल्ये सति च मधुविद्यादिषु यथा व्यवस्था संसिद्ध्यत्यधिकृतिविशेषेण विदुषाम् । विकल्प्येत न्यासे स्थितिरितरविद्यासु च तथा नियत्या वैयात्यं नियमयितुमेवं प्रभवति ॥ २० ॥ 8.2 இப்படி परमपुरुषार्थोपायங்களான निवृत्तिधर्मங்களிலே प्रवृत्तரான अधिकारि களிருவர். அவர்களாகிறார்:- अद्वारकप्रपत्तिनिष्ठனும் सद्वारकप्रपत्तिनिष्ठனும். स्वतन्त्राङ्गप्रपत्तिभ्यां प्रपन्नावत्र तावुभौ । फलसाधनभक्तिभ्यां भक्तावपि च दर्शितौ ॥ ‘‘स्नानं 8.3 सप्तविधं स्मृतं’’ என்கிறபடியே यथाधिकारं मान्त्रमानस […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मुमुक्षुत्वाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे मुमुक्षुत्वाधिकारः ॥ ७ ॥ 7.1 कालावर्तान् प्रकृतिविकृतीः कामभोगेषु दोषान् ज्वालागर्तप्रतिमदुरितोदर्कदुःखानुभूतिम् । याथातत्थ्यं स्वपरनियतं यच्च दिव्यं पदन्तत् काराकल्पं वपुरपि विदन् कस्तितिक्षेत बन्धम् ॥ १८ ॥ 7.2 இப்படி இவ்வर्थங்களை अध्यात्मशास्त्रங்களாலே தெளிந்து स्वयंप्रकाशत्व-ज्ञातृत्वकर्तत्वभोक्तृत्वशरीरित्वाणुत्वनित्यत्व निरवयवत्वछेदनदहनक्लेदनशोषणाद्यनर्हत्ववृद्धि-ह्रासरहित स्वरूपत्वादिகளாலே யாत्माவுக்கு विशेषणीभूतदेहन्द्रियादिवैलक्ष्ण्यத்தைக் கண்டு இவனுடைய परलोकगमनदेहान्तरप्राप्ति योग्यत्व निश्चयத்தாலே सामान्येन 7.3 लोकोत्तीर्णपुरुषार्थयोग्यராய், नरकपतनादिजन्मान्तरक्लेशங்களுக்கஞ்சி யவற்றின் कारणங்களான कर्मங்களினின்றும் निवृत्तராய், आधेयत्वविधेयत्वशेषत्वाल्प शक्ति-त्वाणुत्वज्ञानसंशयविपर्ययदुःखादियोग्यत्वाशुभाश्रयत्वादिகளாலே யுண்டான विशेष्य-भूतेश्वरव्यावृत्तिनिश्चयத்தாலே भगवत्कैङ्कर्यरूपமான स्वरूपप्राप्तवैभवத்தை […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परदेवतापारमार्थ्याधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे परदेवतापारमार्थ्याधिकारः ॥ ६ ॥ 6.1 आत्मैक्यं देवतैक्यं त्रिकसमधिगतातुल्यतैक्यं त्रयाणा मन्यत्रैश्वर्यमित्याद्यनिपुणफणितीराद्रियन्ते न सन्तः । त्रय्यन्तैरेककण्ठैस्तदनुगुणमनुव्यासमुख्योक्तिभिश्च श्रीमान्नारायणो नः पतिरखिलतनुर्मक्तिदो मुक्तभोग्यः ॥ १६ ॥ 6.2 उक्तवैधर्म्यங்களாலே பொதுவிலே प्रकृतिपुरुषेश्वरविवेकம் பண்ணினாலும் “”ஒன்றுந்தேவும்””(திருவாய்மொழி (4-10-1)) इत्यादिகளிற்படியே परदेवताविशेषनिश्चयமில்லாதபோது “”உன்னித்து மற்றொரு தெய்வந்தொழாளவனையல்லால்””(திருவாய்மொழி (4-6-10)) என்கிற 6.3 परमैकान्तित्वங்கூடாமையாலும், परमैकान्तिக்கல்லது व्यवधानरहितமாக मोक्षங் கிடையாமையாலும் ईश्वरனின்ன देवताविशेषமென்று निष्कर्षिக்கவேணும். அவ்விடத்தில் चेतनाचेतनங்களுடைய अत्यन्तभेदம் प्रमाणसिद्धமாகையாலே எல்லாம் परदेवतैயாயிருக்கிற ब्रह्मद्रव्यமென்கிற पक्षம் घटिயாது. […]
श्रीमद्रहस्यत्रयसारे तत्त्वत्रयचिन्तनाधिकारः
॥ श्रीमद्रहस्यत्रयसारे तत्त्वत्रयचिन्तनाधिकारः ॥ ५ ॥ 5.1 प्रकृत्यात्मभ्रान्तिर्गळति चिदचिल्लक्षणधिया तथा जीवेशैक्यप्रभृतिकलहस्तद्विभजनात् । अतो भोक्ता भोग्यं तदुभयनियन्तेति निगमै र्विभक्तं नस्तत्वत्रयमुपदिशन्त्यक्षतधियः ॥ १४ ॥ 5.2 संबन्धமும் अर्थपञ्चकமுங்கூட ஆறு अर्थமறியவேண்டியிருக்க இவற்றில் एकदेशமான तत्वत्रयத்தை मुमुक्षुவுக்கு विशेषिத்தறிய வேணுமென்று आचार्यர்களுपदेशिத்துப்போருகைக் கடியென்னென்னில்; அதுக்கடி प्रकृत्यात्मभ्रमமும் स्वतन्त्रात्मभ्रमமும் இதுக்கு निदानமான अनीश्वरवादरुचिயுமாகிற महा- 5.3 विरोधिகளை முற்படக்கழிக்க प्राप्तமாகை. இத்தை நினைத்து भोक्तृभोग्य-नियन्तृरूपத்தாலே शास्त्रங்களிலே तत्वविवेकம் பண்ணுகிறது. இவற்றில் வைத்துக்கொண்டு ‘‘अचेतना […]