திருவாய்மொழி
ஒன்பதாம் பத்து
இரண்டாம் திருவாய்மொழி
பண்டை நாளாலே நின் திருவருளும்
பங்கயத்தாள் திருவருளும்
கொண்டு * நின் கோயில் சீய்த்துப் பல்படிகால்
குடி குடி வழிவந்து ஆட்செய்யும் *
தொண்டரோர்க் கருளிச் சோதி வாய் திறந்து
உன் தாமரைக் கண்களால் நோக்காய் *
தெண் திரைப் பொருநல் தண்பணை சூழ்ந்த
திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தானே ! 9.2.1 திருப்புளிங்குடி
குடிக்கிடந் தாக்கம் செய்து, நின் தீர்த்த
அடிமைக் குற்றேவல் செய்து * உன் பொன்
அடிக் கடவாதே வழி வருகின்ற
அடியரோர்க் கருளி * நீ ஒரு நாள்
படிக்களவாக நிமிர்த்த, நின் பாத
பங்கயமே தலைக்கணியாய் *
கொடிக் கொள் பொன் மதிள் சூழ் குளிர் வயல் சோலைத்
திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தானே. 9.2.2 திருப்புளிங்குடி
கிடந்த நாள் கிடந்தாய்! எத்தனை காலம்
கிடத்தி ?, உன் திருவுடம்பு அசையத் *
தொடர்ந்து குற்றேவல் செய்து, தொல்லடிமை
வழிவரும் தொண்டரோர்க் கருளித் *
தடங்கொள் தாமரைக் கண் விழித்து
நீ எழுந்து, உன் தாமரை மங்கையும் நீயும் *
இடங்கொள் மூவுலகும் தொழ இருந்தருளாய்
திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தானே. 9.2.3 திருப்புளிங்குடி
புளிங்குடிக் கிடந்து வரகுணமங்கை யிருந்து
வைகுந்தத்துள் நின்று *
தெளிந்த என் சிந்தை யகங் கழியாதே
என்னை யாள்வாய் ! எனக்கருளி *
நளிர்ந்த சீருலகம் மூன்றுடன் வியப்ப
நாங்கள் கூத்தாடி நின்றார்ப்பப் *
பளிங்கு நீர் முகிலின் பவளம் போல்
கனிவாய் சிவப்ப நீ காண வாராயே. 9.2.4 திருப்புளிங்குடி,
வைகுந்தம்,
வரகுணமங்கை
பவளம் போல் கனி வாய் சிவப்ப
நீ காண வந்து நின் பல்நிலா முத்தம் *
தவழ் கதிர் முறுவல் செய்து, நின் திருக்கண்
தாமரை தயங்க நின்றருளாய் *
பவள நன் படர்க் கீழ்ச் சங்குறை பொருநல்
தண் திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தாய் ! *
கவள மாகளிற்றி னிடர் கெடத், தடத்துக்
காய்சினப் பறவை யூர்ந்தானே ! 9.2.5 திருப்புளிங்குடி
காய்சினப் பறவை யூர்ந்து, பொன் மலையின்
மீமிசைக் கார் முகில் போல *
மாசின மாலி மாலிமான், என்று
அங்கு அவர்படக் கனன்று முன் நின்ற *
காய்சின வேந்தே ! கதிர் முடியானே !
கலிவயல் திருப்புளிங்குடியாய் ! *
காய்சின வாழி சங்கு வாள் வில்
தண்டேந்தி, எம்மிடர் கடிவானே ! 9.2.6 திருப்புளிங்குடி
எம்மிடர் கடிந்து இங்கு என்னை யாள்வானே !
இமையவர் தமக்கு மாங்கனையாய் ! *
செம்மடல் மலரும் தாமரைப் பழனத்
தண் திருப்புளிங்குடிக் கிடந்தாய் ! *
நம்முடை யடியர் கவ்வை கண்டுகந்து
நாம் களித்துள நலங்கூர *
இம்மடவுலகர் காண நீ ஒருநாள்
இருந்திடாய் எங்கள் கண் முகப்பே. 9.2.7 திருப்புளிங்குடி
எங்கள் கண் முகப்பே உலகர்களெல்லாம்
இணையடி தொழுதெழு திறைஞ்சித் *
தங்களன்பாரத் தமது சொல் வலத்தால்
தலைத் தலைச் சிறந்து பூசிப்ப *
திங்கள் சேர் மாடத் திருப்புளிங்குடியாய் !
திருவைகுந்தத்துள்ளாய் ! தேவா! *
இங்கண் மாஞாலத் திதனுளும் ஒரு நாள்
இருந்திடாய், வீற்றிடங் கொண்டே. 9.2.8 திருப்புளிங்குடி,
வைகுந்தம்
வீற்றிடங் கொண்டு வியன் கொள்மா ஞாலத்து
இதனுளும் இருந்திடாய் * அடியோம்
போற்றி யோவாதே கண்ணிணை குளிரப்
புதுமல ராகத்தைப் பருகச் *
சேற்றிள வாளை செந்நெலூடு உகளும்
செழும்பணைத் திருப்புளிங்குடியாய் ! *
கூற்றமாய் அசுரர் குலமுதலரிந்த
கொடுவினைப் படைகள் வல்லானே ! 9.2.9 திருப்புளிங்குடி
கொடுவினைப் படைகள் வல்லையாய்
அமரர்க்கு இடர் கெட அசுரர்கட்கு இடர் செய் *
கடுவினை நஞ்சே ! என்னுடை யமுதே !
கலிவயல் திருப்புளிங்குடியாய் ! *
வடிவிணை யில்லா மலர்மகள், மற்றை
நிலமகள் பிடிக்கும் மெல்லடியைக்*
கொடுவினை யேனும் பிடிக்க, நீ ஒரு நாள்
கூவுதல் வருதல் செய்யாயே. 9.2.10 திருப்புளிங்குடி
கூவுதல் வருதல் செய்திடாயென்று
குரை கடல் கடைந்தவன் தன்னை *
மேவி நன்கமர்ந்த வியன்புனல் பொருநல்
வழுதிநாடன் சடகோபன் *
நாவியல் பாடலாயிரத்துள்ளும்
இவையுமோர் பத்தும் வல்லார்கள் *
ஓவுதலின்றி உலகம் மூன்றளந்தான்
அடியிணை, உள்ளத்தோர்வாரே. 9.2.11 திருப்புளிங்குடி