श्री वरवरमुनिसुप्रभातम्

रविरुदयत्यथापि न विनश्यति मे तिमिरं

विकसति पङ्कजं हृदयपङ्कजमेव न मे ।

वरवरयोगिवर्य वरणीयदयैकनिधे

जय जय देव जागृहि जनेषु निधेहि धियम् ।। (१)

स्वपनमिदं तव स्वमहिमानुभवैकरसं

तदपि तथाविधं तदिति जातु न वेत्ति जनः ।

वरवरदेवदेव तदिदं विजहातु भवान्

अपरिमितं हितं त्रिजगतामनुचिन्तयितुम् ।। (२)

अवतरणं च देव जगतामविवेकभृतां

विविध-हितावबोधन-कृते हि कृतं भवता ।

तत इत एहि योगशयनान्मम नाथ जनान्

अमृतमयैरपाङ्गवलयै-रभिषेचयितुम् ।। (३)

शरदरविन्दवृन्द-सुषमा-परिपोषजुषा

तव नयनेन केचन परे चरणेन तथा ।

मधुरगभीरधीरचतुरैरुदितैरितरे

वरदधुरन्धरन्ति भवसिन्धुममुं तरितुम् ।। (४)

परमनभोनिवासफणि-पुङ्गव रङ्गपतेः

भवनमिदं हिताय जगतो भवताधिगतम् ।

तदपि तमेव देव सुगतिं प्रकटीकुरुषे

तदिह महत्तवैव कुरु वैभवमुद्भिदुरम् ।। (५)

त्वदभिमतप्रियस्त्वदनुवर्तनधन्यतमात्

अलमतिरिक्त इत्यखिललोकसुबोधमिदम् ।

अवनितलं त्वदीप्सितमिदं च हि तत्र वसन्

अयमखिलस्तदेव निरपायमुपैति पदम् ।। (६)

इति श्रीमद्वरवरमुनि–सुप्रभातम्